De reis
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
15 April 2013 | Brazilië, Belo Horizonte
Zo daar zijn we dan. De eerste dag in Brazilië is begonnen. Wat een enorm lange en zware dag gisteren zeg. Het begon natuurlijk al ’s ochtends met heel gestresst door het huis rennen en nadenken of ik nog iets vergat. En dan ga je je koffer wegen en is ie natuurlijk te zwaar.. Zucht.. allemaal leuke shirts en broeken er dus uit. Rond 8 uur moet je naar Schiphol waar ik nog wat heb gedronken met mn ouders en de ouders van Quinten (mn vriend). Dat is natuurlijk wel gezellig alleen je voelt al in je onderbuik dat straks dat moment van afscheid er aan komt. Eenmaal bij de douane heb ik maar heel snel iedereen een knuffel en kus gegeven want ik weet dat als ik dat te lang maak, dat ik dan in huilen uitbarst en niet meer wil. Dus met een brok ik m’n keel naar de douane en zwaaien. Maar eenmaal achter de douane komt de hardste klap, namelijk dat ik dit écht alleen moest doen. Dat hele beeld van m’n ouders die met tranen in hun ogen stonden te zwaaien, deed me zoveel dat ik het zelf ook niet droog hield. Op dat moment voelde ik me best alleen zo op Schiphol. En eenmaal in het vliegtuig toen we gingen taxiën, schreeuwde m’n lichaam het uit om uit te stappen en naar huis te rennen maar dat kon niet. Ik heb tijdens de vlucht veel films gekeken om maar aan andere dingen te denken.
Na een zit van 11 uur was ik dan eindelijk op Rio de Janeiro maar toen moest ik nog 4 uur wachten en 1 uur vliegen. Ook bleek het daar dat ik m’n koffer moest afhalen en dan weer opnieuw inchecken in Terminal 2. Natuurlijk zijn de borden naar die terminal niet te vinden. Dus maar weer hulp vragen, maar op dat moment voelde ik me zo intens gespannen en alleen, zo op een vreemd vliegveld met m’n koffers, en geen idee waar ik heen moest. Gelukkig was er een man die me de route, buiten langs!!, naar de terminal wees. Daar kon ik vrij makkelijk m’n koffers inchecken. Toen wilde ik naar de gate maar van mijn vlucht stond er geen gate nummer op het schermen. Dus ik WEER vragen, bleek dat dat pas drie kwartier van te voren bekend wordt gemaakt. Echt achterlijk gedoe, wat een verschil met Schiphol! Nou ik dan maar door de laatste bagagecheck naar de gates. Gelukkig had ik daar wifi want ik had echt behoefte aan wat ouderlijke hulp. Toen mijn skype aanging en ik m’n ouders zag, brak ik. Alle spanning en verdriet van die dag kwam eruit als een golf van tranen. Ik trok het even niet meer. Ik begon sterk aan mezelf te twijfelen waarom ik voor deze reis had gekozen. Ik voelde me echt ongelukkig maar ik was natuurlijk ook heel erg moe. Gelukkig wilde m’n moeder met me op skype blijven om gezellig te kletsen tot ik ging vliegen, dat hielp enorm. Op zo’n moment, ook al denk je heel volwassen te zijn, heb je toch je mama nodig. Toen ik weer rustig was en vertrouwen in de reis had, ging het ook voorspoedig. Ik was heel snel op het vliegveld Belo Horizonte, waar ik werd opgehaald door twee mannen van de organisatie. Die trouwens aan de andere kant van de aankomsthal stonden waardoor we drie kwartier naar elkaar hebben gezocht, maargoed…
Eenmaal in het huis hier en in bed voelde ik me wel een beetje trots dat het gelukt was. En toen viel als een blok in slaap. Het was hier 2 uur ’s nachts maar in Nederland dus 7 uur ’s ochtends dus ik was al 24 uur op na een nacht van 5 uur slapen, dus je kan wel zeggen dat ik helemaal op was. Vanochtend zag ik voor het eerst goed hoe het eruit zag. Het huis is erg mooi; groot zwembad in de tuin en achterin de tuin een trap naar een verdieping met drie kamers en een badkamer. Ziet er erg leuk uit. Daar slaap ik dus. Ik slaap op de kamer met een Nederlands meisje die ook 19 is. Zij heeft ook een tussenjaar en wilde ook vrijwilligerswerk doen, dus wij zitten wel op 1 lijn ;)
Het was een lange reis en vandaag doe ik het dus ook nog rustig aan. Ik ben benieuwd hoe het hier wordt en wat voor rol ik hier kan opnemen. De mensen zijn in ieder geval erg aardig dus dat zit goed. Ik wil iedereen nog bedanken voor de leuke berichtjes, kadootjes en mailtjes. Dat is erg leuk om hier te lezen.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn avontuur!
Liefs Lisanne
Ps: het is hier heeeerlijk warm ;)
Na een zit van 11 uur was ik dan eindelijk op Rio de Janeiro maar toen moest ik nog 4 uur wachten en 1 uur vliegen. Ook bleek het daar dat ik m’n koffer moest afhalen en dan weer opnieuw inchecken in Terminal 2. Natuurlijk zijn de borden naar die terminal niet te vinden. Dus maar weer hulp vragen, maar op dat moment voelde ik me zo intens gespannen en alleen, zo op een vreemd vliegveld met m’n koffers, en geen idee waar ik heen moest. Gelukkig was er een man die me de route, buiten langs!!, naar de terminal wees. Daar kon ik vrij makkelijk m’n koffers inchecken. Toen wilde ik naar de gate maar van mijn vlucht stond er geen gate nummer op het schermen. Dus ik WEER vragen, bleek dat dat pas drie kwartier van te voren bekend wordt gemaakt. Echt achterlijk gedoe, wat een verschil met Schiphol! Nou ik dan maar door de laatste bagagecheck naar de gates. Gelukkig had ik daar wifi want ik had echt behoefte aan wat ouderlijke hulp. Toen mijn skype aanging en ik m’n ouders zag, brak ik. Alle spanning en verdriet van die dag kwam eruit als een golf van tranen. Ik trok het even niet meer. Ik begon sterk aan mezelf te twijfelen waarom ik voor deze reis had gekozen. Ik voelde me echt ongelukkig maar ik was natuurlijk ook heel erg moe. Gelukkig wilde m’n moeder met me op skype blijven om gezellig te kletsen tot ik ging vliegen, dat hielp enorm. Op zo’n moment, ook al denk je heel volwassen te zijn, heb je toch je mama nodig. Toen ik weer rustig was en vertrouwen in de reis had, ging het ook voorspoedig. Ik was heel snel op het vliegveld Belo Horizonte, waar ik werd opgehaald door twee mannen van de organisatie. Die trouwens aan de andere kant van de aankomsthal stonden waardoor we drie kwartier naar elkaar hebben gezocht, maargoed…
Eenmaal in het huis hier en in bed voelde ik me wel een beetje trots dat het gelukt was. En toen viel als een blok in slaap. Het was hier 2 uur ’s nachts maar in Nederland dus 7 uur ’s ochtends dus ik was al 24 uur op na een nacht van 5 uur slapen, dus je kan wel zeggen dat ik helemaal op was. Vanochtend zag ik voor het eerst goed hoe het eruit zag. Het huis is erg mooi; groot zwembad in de tuin en achterin de tuin een trap naar een verdieping met drie kamers en een badkamer. Ziet er erg leuk uit. Daar slaap ik dus. Ik slaap op de kamer met een Nederlands meisje die ook 19 is. Zij heeft ook een tussenjaar en wilde ook vrijwilligerswerk doen, dus wij zitten wel op 1 lijn ;)
Het was een lange reis en vandaag doe ik het dus ook nog rustig aan. Ik ben benieuwd hoe het hier wordt en wat voor rol ik hier kan opnemen. De mensen zijn in ieder geval erg aardig dus dat zit goed. Ik wil iedereen nog bedanken voor de leuke berichtjes, kadootjes en mailtjes. Dat is erg leuk om hier te lezen.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn avontuur!
Liefs Lisanne
Ps: het is hier heeeerlijk warm ;)
-
15 April 2013 - 20:57
Mandy:
Super om te lezen Lies, nu al! Wat een bikkel. Mega reis overleefd, veel plezier!! X -
15 April 2013 - 21:10
Susanna:
Hai Lisanne,
Zo wat een verhaal en gedoe daar allemaal. Ik vind het echt superstoer van je om dit allemaal in je uppie te ondernemen. Leuk dat we zo snel een berichtje op je blog hebben. Hoop dat er velen komen want ik kijk naar je belevenissen uit.
Zet ` m op daar en veel succes en plezier.
Liefs Susanna x -
15 April 2013 - 21:13
Mama:
Lieve schat, wat een heerlijk gevoel dat je daar bent. Nu uitrusten, en lekker gaan genieten. Je kan het!!!! Ik hou van je. xx mam
-
15 April 2013 - 21:21
Danielle Zwart:
Lieve lies,
Wat ben ik toch ontzettend trots op jou!!
Je bent echt een topper!
Eerlijk gezegd lees ik het met tranen in me ogen...
Ik doe het je niet na.
Lieve schat, ik bid voor je en denk aan je.
Hele dikke kus van Danielle -
15 April 2013 - 21:28
Arno:
Hoi LIsanne, leuk om je verhaal van de eerste (reis)dag te lezen. Kan me voorstellen dat het allemaal heel spannend is geweest. Maar je bent er, en met zon 's ochtends na een paar uurtjes slaap ziet het er allemaal ineens heel anders en beter uit.
Super dat je moeder je 's nachts (voor haar) lekker bezig heeft gehouden terwijl je aan het wachten was op de volgende vlucht. Ver weg en toch dichtbij.
Ik wens je daar vooral ook heel veel plezier. En gewoon vaak "bom dia" zeggen. Dan komt alles goed :D.
Liefs en dikke kus van je (suiker)oompie -
15 April 2013 - 22:05
Matthijs Westerveld:
Goed om te lezen dat je goed ben aangekomen, ik weet hoe je je voelt brak van het reizen
Maar nu tijd om te genieten van mooi weer en een mooi land
En wat is de wereld klein geworden met skype en internet , email , en fb
Nou ik kijk uit naar je avonturen op je blog
Groetjes vanuit hier
Matthijs & patricia -
15 April 2013 - 22:46
Ellen:
wat ben je toch een bikkel, je mag trots op jezelf zijn!
geniet ervan en we kijken uit naar je verhalen!!
liefs van ons dolletjes -
15 April 2013 - 23:15
Evert:
Hoi Lisanne,
wat een spannende reis hé? Wow, wij vonden het ook super spannend hoor. Nooit gedacht dat ik de flighttracker zo interessant zou kunnen vinden!
Je gaat daar helemaal in je element zijn, daar ben ik van overtuigd. Zoals je hier een zonnetje bent in ons leven zal je daar een stralende zon zijn in het leven van straatkinderen. Dit past echt zo helemaal bij jou! Ik kan me voor jou echt niets mooiers voorstellen om te doen met je tussenjaar. Wij zijn als ouders gewoon enorm trots op je. En het is natuurlijk ook fijn om te lezen dat je gemist wordt door je puber ;) Hoe vaak hoor je dat nou als ouder? Ha!
Ga maar lekker mee met de flow daar in Brazil, je komt er vast wel in, de komende dagen,
dikke kus van je vader! -
16 April 2013 - 09:40
Opa En Oma Wismeijer/zwolle:
Dag lieve Lisanne,
Wat fijn dat je nu veilig op je bestemming bent!! Tjonge, dat was voor jou (en een beetje voor de achterblijvers) spannend hoor. Maar...: mamma heeft ons zeer op de hoogte gehouden van "het dakraam" tot aankomst. Best wel weer even spannend om 'de 2 mannen' te vinden hé? Maar toen kon er weinig meer mis gaan. We hebben gebeden én gedankt voor je en zullen dat blijven doen.
Je hebt een fijne achterban zien we en die zullen jou zeker blijven steunen!
Voor nu vast een fijne dag (als je wakker bent) en dikke knuffel van ons beiden,
Opa en Oma
-
16 April 2013 - 13:34
Arjen Vos:
Hoi Lisanne, wel een vreemd idee hoor; het ene moment zien en spreken we elkaar in de kerk, het volgende moment zit jij aan het andere eind van de wereld. Zo voelt dat voor ons, als ik je verslag lees, heb jij er natuurlijk echt een enorme reis op zitten. Wel stoer dat je dit zo doet alleen. We hebben bewondering voor je. En je bestemming klinkt goed. Geen houten hutje in de bush maar een huis met een zwembad. Dat moet wel uit te houden zijn. Heel veel ervaring gewenst! Groetjes Marga, Arjen en kids. -
16 April 2013 - 18:48
Jaco:
Hoi Lisanne, stoer hoor dit avontuur. Geniet ervan. Ik blijf je volgen. Groet, Jaco -
17 April 2013 - 09:42
Annelèn :
Hi Lisanne,
Wat goed van je dat je dit doet, wat een ervaring zul je opdoen. Ik begrijp je drie maanden met YWAM weg bent? Ik heb het ook gedaan, ook zo ongeveer op jouw leeftijd. Dat was een DTS met 3 maanden Amsterdam e 3 maanden India. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Je hebt hier de rest van je leven wat aan. Heel veel plezier, hoop dat je je snel thuis zult voelen daar! Fijn dat je een nederlandse kamergenoot hebt. Gezellig! Groetjes, Annelèn -
17 April 2013 - 16:51
Opa/oma/zwolle:
Hi lieverd,
Ben je al een beetje gewend? Wallen onder de ogen weg? Nu genieten hé? Word je al ingewerkt en rondgeleid? Wezijn wel nieuwsgierig hoe jij daar nu leeft. Kijken alweer uit naar je nieuwe verslag.
Wij hebben hier nu warm weer, ja ja. Oranje violen in de tuin nu, t.g.v. Willem/Max.
Fijne dag verder en tot ziens op de iPad.
Groetjes van
Opa en Oma -
18 April 2013 - 10:08
Walter M. Van Der Wolf:
Hoi Lisanne,
Als enthousiaste reiziger (in het verleden) kan ik natuurlijk niet achterblijven en heb me snel ingeschreven voor je nieuwsbrief. Ben benieuwd naar wat komen gaat! Fantastisch dat je dit doet. En helemaal alleen is nog beter. Het laat zien hoe je in elkaar steekt! Neem van mij aan dat je er nooit één dag spijt van zult hebben. Ook ongeacht eventuele moeilijkheden die je pad kunnen kruisen!
Hier spreekt een ervaringsdeskundige... :-)
Ga met je Heer en Heiland,
Walter M. van der Wolf
Amstelveen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
