De duistere kant van een voetbaltoernooi

Dag lieve mensen,
Het is al bijna twee weken geleden sinds mijn vorige blog dus een update was wel even nodig.
Ik zit nu twee weken in de Reborn house en ik geniet enorm. Ik ben erg blij dat ik de keuze heb gemaakt voor een ander huis. Ik doe en zie nieuwe dingen en kan weer op andere manier mensen spreken en helpen. Ik woon in dit huis met 5 anderen. De huisleiders zijn Rodolpho en Luciana. Een super lief stel die in november hun eerste kindje, Caleb, verwachten. Verder doe ik veel met Annet, een Nederlandse vrouw die hier een jaar zal werken. Met haar kan ik veel lachen, we zijn allebei lekker gek ;) erg gezellig dus. De laatste twee zijn Quesede en Vanessa. Ook leuke vrouwen maar zij werken veel buiten de Reborn House dus hen zie ik niet vaak.
Door de weeks werken wij; Luciana, Annet en ik, veel in het community centrum in de sloppenwijk. Dit is een centrum wat andere mensen opgezet hebben waar kinderen heen kunnen komen voor een maaltijd en om te spelen. De mensen die daar werken zijn zo lief! Echt een hart voor kinderen. Maar in dit centrum geven wij van woensdag tot vrijdag dus verschillende workshops. Woensdag knutselen we, donderdag geven we engels les en vrijdag geven we naailes. Allemaal onwijs leuk om te doen en de kinderen genieten er ook van. Vooral Annet en Luciana zijn super creatief met het verzinnen van werkjes.

Ondanks dat het werk in het community centrum erg leuk is, vind ik het werk in de sloppenwijk het meest bijzonder. Op maandag ga ik samen met Luciana en Annet de sloppenwijk in om op bezoek te gaan bij voor tienermeiden. Doordat deze meiden vaak even oud als mij zijn, is er gelijk al een klik en kunnen we het over dingen als school of natuurlijk jongens hebben. Zo ontmoette ik vorige week twee meiden van rond de 16 jaar denk ik. We vroegen ze wat ze wilde worden later. Dit wisten ze niet echt. Één meisje zei dat ze nu liever met vriendinnen en haar vriendje wilde afspreken en daarnaast was school ook erg moeilijk.. Op zo'n onderwerp kon ik dan mijn ervaringen delen. Ik vertelde aan hun dat ik keihard heb gewerkt voor mijn diploma zodat ik straks kan gaan studeren en dat mijn vriendinnen het snapte als ik vanwege het leren minder vaak kon afspreken. En verder ook mijn vriendje hard heeft geleerd en nu ook studeert. Op deze manier hebben we over een paar jaar allebei een goede baan en kunnen we samen een leven opbouwen. Volgens mij kwam dit wel bij de meiden binnen maar ik betwijfel of er iets zal veranderen. Voor deze meiden is het leven in de sloppenwijk alles wat er is. Ze stoppen met school en beginnen een leven zonder een blik op de toekomst en worden vaak vroeg zwanger. Zo ontmoette ik die dag ook een meisje genaamd Mayra. Ze woont met haar ouders en drie zusjes in een onwijs klein en vies huis. Ze is 8 maanden zwanger en is 15 jaar oud. 15 jaar! Toen ik deze leeftijd hoorde kreeg ik tranen in m'n ogen. Als ik zo'n jonge meid daar dan zo ziet zitten in een vieze kamer op een vies bed dan doet dat onwijs veel met me. Ze was zwanger geraakt door een getrouwde man die ze nu ook nooit meer zag. Waarschijnlijk is ze onder dwang zwanger geraakt.. Het is echt afschuwelijk om zulke dingen aan te horen en haar zo te zien zitten. Maar op zo'n moment is het belangrijker om vrolijk te blijven en positiviteit te brengen. Dus het gesprek draaide gelukkig snel om naar onderwerpen als mijn blonde haren, vriendjes, baby's en Nederland. Ik heb nog erg met haar kunnen lachen en ze nodigde mij en Luciana uit voor haar babyshower dus daar gaan we volgende week heen. Ik hoop dat ik haar nog vaker zal zien.

Gisteren was de start van de Confederations cup. Een groot voetbal toernooi voor 8 landen ter voorbereiding op het WK. De landen kwalificeren zich door kampioen te worden bij de voetbalbond van hun eigen continent dacht ik. Wie het interessant vind moet dat nog maar even googlen ;) Maar dit toernooi wordt gehouden in het jaar voor een WK in het land dat ook het WK organiseert. Wat dus erg leuk is want dat is dit jaar dus Brazilië. Er zullen dus ook wedstrijden hier in mijn stad Belo Horizonte gespeeld worden. Gisteren hebben we dus de wedstrijd Brazilië-Japan gekeken in het community centrum. Maar rondom de wedstrijd had Ywam (Youth with a mission) ook spelletjes en dansoptredens voor kinderen uit de wijk georganiseerd. Op deze manier zullen de wedstrijden dus gebruikt worden om dingen met de mensen uit de wijk te doen. Het doel is om door deze wedstrijden, met mensen in contact te kunnen komen en positiviteit te brengen en meer over God te kunnen vertellen. Gisteren was dus de eerste dag en het was al een groot succes!

Ter voorbereiding op dit toernooi hadden we vrijdag een trainingsdag over hoe we mensen kunnen bereiken door middel van dit toernooi. Naast handige tips hebben we ook workshops gedaan over spelletjes die je met kinderen kan doen. 'S avonds was een stuk serieuzer en werd er gesproken over de duistere kant die aan een toernooi als deze zit maar ook aan het WK van volgend jaar. Want een groot voetbaltoernooi is helaas niet alleen maar feest. De Confederations cup en het WK kosten onwijs veel geld terwijl het niveau van het onderwijs in Brazilië erg slecht is. Daarnaast gebeuren er veel verschrikkelijke dingen, vooral bij zo'n groot toernooi als het WK. Zo zijn er vier jaar geleden bij het WK in zuid-Afrika veel kinderen verdwenen. Echt honderden kinderen. Waarschijnlijk zijn de meeste ontvoerd en door handelaren verkocht. Ik vond dit onbegrijpelijk. Want als ik aan het WK van vier jaar geleden denk dan denk ik aan die gezelligheid van het samen kijken van de wedstrijden en aan die mooie beelden van Afrika, waarschijnlijk hebben velen van jullie dat ook. Maar vrijdag hoorde ik dus dat bij zoiets als het WK, de mensenhandel gigantisch is. Zo zijn er 4 jaar geleden ook 10.000 vrouwen Zuid-Afrika binnen gehaald voor de prostitutie omdat dat tijdens een WK een grote inkomstenbron is. Deze prostituees zijn vaak ook jonge tienermeiden... Echt afschuwelijk.. Dit proces is hier in Brazilië ook al begonnen. Het aantal prostituees neemt al flink toe en de mensenhandel dus ook. Youth with a mission is al flink bezig om tegen mensenhandel te vechten want dat is hier helaas een groot probleem. Dit soort getallen en verhalen maken mijn beeld bij zo'n groot toernooi heel anders. Eigenlijk is zoiets als het WK een grote show voor de wereld maar op de achtergrond vind er uitbuiting, mensenhandel en andere ellende plaats.
Ik hoop dat wij van Youth with a Mission echt een licht kunnen zijn tijdens dit toernooi en dat ze volgend jaar ook echt veel mooi werk mogen verrichten want dat is dus heel erg nodig.

Zo, wat een heftige blog weer. Ondanks al deze vreselijke verhalen heb ik het hier wel naar mijn zin hoor! Ik geniet nog steeds enorm van Brazilië en de mensen hier. De mensen die het minst hebben zijn zo onwijs gastvrij en lief, dat is echt hartverwarmend.
Mijn laatste maand hier is alweer in gegaan. Het is zo snel voorbij gegaan!! Ik heb nog maar iets minder dan 4 weken te gaan en dan ben ik alweer thuis. Het is heel dubbel, ik kijk enorm uit naar het moment van thuis komen maar ik weet dat ik Brazilië en de mensen enorm zal missen. Ik weet in ieder geval dat ik een goede keuze heb gemaakt om hier heen te gaan. Want als ik terug denk aan het moment dat ik op Schiphol zat dan was dat wel anders, toen vroeg ik me echt af waarom ik dit gekozen had en of het wel gaaf zou worden. Maar Brazilië heeft zoveel meer geleerd en gebracht dan ik ooit had kunnen verwachten, en dan ben ik nog niet eens op het eind!! Ik ben benieuwd wat deze laatste 26 dagen mij hier nog zullen brengen. In ieder geval gaan we het toernooi volgen en voor Brazilië juichen.

Tijd om af te sluiten want mijn blog is al enorm lang, straks haken er lezers af ;)
Tot snel, heeel snel!!!
Liefs Lisanne