Terugblik
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
22 Juli 2013 | Brazilië, Belo Horizonte
Dag lieve mensen,
Het is ongelovelijk maar ik ben alweer een week terug in kikkerland.
Nu ik mentaal ook weer een beetje geland ben in Nederland, leek het me goed om nog een laatste blog te schrijven. Ik heb immers zo veel fans ;)
De laatste dagen in Brazilië waren erg zwaar. Ik had zo veel opgebouwd die drie maanden met de mensen en kinderen daar, en toen moest ik opeens beginnen met afscheid nemen. Hoewel ik erg blij ook was om weer naar huis te gaan, was ik dus ook verdrietig. Echt een mix van emoties... De laatste keer dat ik naar het community centre ging, had ik twee nieuwe voetballen mee genomen als kado aan de kinderen. De bal die ze hadden was kapot en half leeg gelopen, dus ze waren erg blij met de nieuwe glimmende rode ballen, dat was erg leuk om te zien. Hopelijk denken ze dan nog een beetje aan me.
Veel mensen uit de organisatie zeiden dat ik erg was gegroeid in de drie maanden. Zelf merkte ik ook wel dat ik meer durfde te ondernemen en te doen maar het is natuurlijk ook leuk als andere mensen het opmerken.
De reis naar huis was enorm lang! Eerst naar Sao Paulo vliegen, daar vervolgens 7 uur wachten en dan nog een vlucht van 11 uur naar Amsterdam. Vooral aan de laatste vlucht leek geen einde te komen... Maargoed eenmaal op Schiphol denk je natuurlijk maar aan één ding; de hereninging!!! Dus dan gaat ook alles langzaam natuurlijk; de douane, de afstand die ik moest lopen, de kofferband. Maar het was zo fijn om iedereen weer te zien. Terwijl ik iedereen een knuffel gaf, en ook m'n vriend in de armen vloog, besefte ik nog niet echt dat ik écht weer in Nederland was. Mentaal zat ik nog in Brazilië. Maar na de hereniging hadden mijn ouders dus een welkoms feestje georganiseerd. Taart, foto's, vrienden en heerlijk eten. Het was fijn om iedereen weer te zien en weer lekker de dingen te eten die ik zo had gemist bijvoorbeeld brie ;)
Soms voelt het alsof ik mijn avontuur in Brazilië gedroomd heb maar dan bekijk ik de foto's en dan weet ik dat ik er écht was. Brazilië heeft de manier waarop ik naar mensen en de wereld kijk, echt veranderd. Deze drie maanden hebben me mentaal sterker gemaakt en mijn ouders zeggen ook dat ik 'volwassener' ben geworden maar dat zie ik nog wel ;)
Nu ik lichamelijk én mentaal in Nederland ben, wordt het tijd om me te focussen op alweer de volgende periode in mijn leven; studeren. Over 4 weken begin ik aan de studie verloskunde. Dat is ook weer een spannende uitdaging en ook gek idee dat ik niet meer naar de middelbare school hoef.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn rijbewijs gehaald door een herexamen te doen dus die is in de pocket. Nu zit ik een weekje in Limburg en ga ik volgende week nog naar Spanje. Ik ben dus weer lekker druk maar wat ik ook doe, Brazilië is altijd in mijn gedachten. Vaak denk ik aan hoe het met die kinderen gaat of met bepaalde vrouwen. Gelukkig heb ik veel contact met de mensen die daar nog zitten dus ik blijf op de hoogte.
Ik wil iedereen bedanken die mijn blog heeft gevolgd en leuke reacties heeft geplaatst. De hoeveelheid steun die ik kreeg was echt bemoedigend dus BEDANKT!!
Wellicht dat ik in de komende jaren weer een reis ga maken maar dan breng ik jullie daar natuurlijk op de hoogte van.
Hopelijk spreek ik jullie snel weer!!
Liefs Lisanne
Het is ongelovelijk maar ik ben alweer een week terug in kikkerland.
Nu ik mentaal ook weer een beetje geland ben in Nederland, leek het me goed om nog een laatste blog te schrijven. Ik heb immers zo veel fans ;)
De laatste dagen in Brazilië waren erg zwaar. Ik had zo veel opgebouwd die drie maanden met de mensen en kinderen daar, en toen moest ik opeens beginnen met afscheid nemen. Hoewel ik erg blij ook was om weer naar huis te gaan, was ik dus ook verdrietig. Echt een mix van emoties... De laatste keer dat ik naar het community centre ging, had ik twee nieuwe voetballen mee genomen als kado aan de kinderen. De bal die ze hadden was kapot en half leeg gelopen, dus ze waren erg blij met de nieuwe glimmende rode ballen, dat was erg leuk om te zien. Hopelijk denken ze dan nog een beetje aan me.
Veel mensen uit de organisatie zeiden dat ik erg was gegroeid in de drie maanden. Zelf merkte ik ook wel dat ik meer durfde te ondernemen en te doen maar het is natuurlijk ook leuk als andere mensen het opmerken.
De reis naar huis was enorm lang! Eerst naar Sao Paulo vliegen, daar vervolgens 7 uur wachten en dan nog een vlucht van 11 uur naar Amsterdam. Vooral aan de laatste vlucht leek geen einde te komen... Maargoed eenmaal op Schiphol denk je natuurlijk maar aan één ding; de hereninging!!! Dus dan gaat ook alles langzaam natuurlijk; de douane, de afstand die ik moest lopen, de kofferband. Maar het was zo fijn om iedereen weer te zien. Terwijl ik iedereen een knuffel gaf, en ook m'n vriend in de armen vloog, besefte ik nog niet echt dat ik écht weer in Nederland was. Mentaal zat ik nog in Brazilië. Maar na de hereniging hadden mijn ouders dus een welkoms feestje georganiseerd. Taart, foto's, vrienden en heerlijk eten. Het was fijn om iedereen weer te zien en weer lekker de dingen te eten die ik zo had gemist bijvoorbeeld brie ;)
Soms voelt het alsof ik mijn avontuur in Brazilië gedroomd heb maar dan bekijk ik de foto's en dan weet ik dat ik er écht was. Brazilië heeft de manier waarop ik naar mensen en de wereld kijk, echt veranderd. Deze drie maanden hebben me mentaal sterker gemaakt en mijn ouders zeggen ook dat ik 'volwassener' ben geworden maar dat zie ik nog wel ;)
Nu ik lichamelijk én mentaal in Nederland ben, wordt het tijd om me te focussen op alweer de volgende periode in mijn leven; studeren. Over 4 weken begin ik aan de studie verloskunde. Dat is ook weer een spannende uitdaging en ook gek idee dat ik niet meer naar de middelbare school hoef.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn rijbewijs gehaald door een herexamen te doen dus die is in de pocket. Nu zit ik een weekje in Limburg en ga ik volgende week nog naar Spanje. Ik ben dus weer lekker druk maar wat ik ook doe, Brazilië is altijd in mijn gedachten. Vaak denk ik aan hoe het met die kinderen gaat of met bepaalde vrouwen. Gelukkig heb ik veel contact met de mensen die daar nog zitten dus ik blijf op de hoogte.
Ik wil iedereen bedanken die mijn blog heeft gevolgd en leuke reacties heeft geplaatst. De hoeveelheid steun die ik kreeg was echt bemoedigend dus BEDANKT!!
Wellicht dat ik in de komende jaren weer een reis ga maken maar dan breng ik jullie daar natuurlijk op de hoogte van.
Hopelijk spreek ik jullie snel weer!!
Liefs Lisanne
-
23 Juli 2013 - 10:21
Mitchel:
dank je wel , muito obrigado
até outro vez....
tchau querida -
23 Juli 2013 - 16:35
Ellen:
WELKOM THUIS!!!
we hebben je nog niet aan kunnen raken :) maar zijn blij dat je weer veilig terug bent!
ik kan me voorstellen dat er nog van alles door je hoofd heengaat, neem de tijd om het een plekje te geven!
en geniet vooral weer van je lieve familie en vrienden om je heen!
liefs van ons -
11 Augustus 2013 - 12:34
Jorine De Groot:
Hoi Lisanne,
Ontzettend stoer dat jij die stap had gemaakt om vrijwilligerswerk te gaan doen in Brazilie! Wat heb jij veel moeilijke maar ook dankbare momenten meegemaakt in die drie maanden.... maar wat zullen ze blij zijn geweest met jou hulp!
Een prachtige reis met herinneringen die niemand jou meer afneemt!
En onthoud;' Be the change you want to see in the world!
Groetjes,
Jorine de Groot
( juf van Joline)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
