Ups en Downs
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
23 Mei 2013 | Brazilië, Belo Horizonte
Dag lieve mensen,
Het is alweer een week geleden dat ik een update van mijn leven hier heb gegeven dus dat mocht wel weer eens vernieuwd worden.
Vorige week woensdag zou ik mee gaan met de blinde man en zijn vrouw naar het huis voor lichamelijk gehandicapte kinderen. Helaas kon ik niet omdat ik al beloofd had engels les te geven aan een paar meisjes. Michelle kon wel gaan en heeft met het koppel afgesproken dat wij samen snel komen. Helaas kan dit plan ook niet door gaan omdat Michelle vanavond terug naar huis vertrekt. Ze heeft helaas onvoldoende geld om de kost en inwoning hier in Casa Rocha nog te betalen en vertrekt vanavond weer naar haar moeder in Sao Paolo. Ik zal haar vrolijkheid en haar constante “Jesus loves you!” missen. Ze vertelde vanmiddag dat ze gedag had gezegd tegen de mensen die ze bezocht in een arme wijk. Ze zei dat de mensen die zelf bijna niks hebben, haar al vaak hadden geprobeerd te helpen terwijl de mensen in de rijke wijk die ze bezoekt, geen cent voor haar over hebben. Wat een verschil… Ik hoop dat ik haar nog eens zal zien. Gisteren heb ik samen met Elisabeth nog een klein cadeautje voor haar gekocht omdat we haar zo gaan missen. Ik heb haar een haarklem en oorbellen gegeven. Toen ze de cadeaus kreeg, kreeg ze tranen in haar ogen. Wat een lief mens is ze toch. Ze heeft mij gevraagd of ik haar site in deze blog kon noemen, sinds ik zo beroemd ben ;) dus bij deze:
http://magalhaesmichelle.wix.com/missionariamichelle
Naast de gewone kindergroepen vorige week, hadden we ook één hele speciale dag. Vrijdag zijn we samen met duizenden anderen naar het voetbalstadion van Belo Horizonte gegaan om daar te ‘demonstreren’ tegen seksueel geweld en seksuele uitbuiting van kinderen. Het voelde niet echt als demonstreren maar omdat we met zo velen daar waren, was het dat wel. Het trok veel media aandacht dus in dat opzicht is het doel bereikt. We hebben namelijk samen met de duizenden anderen, het voetbalstadion een knuffel gegeven. Een gigantische cirkel van mensen om het stadion heen als een soort knuffel. Erg leuk om te doen. Nog leuker was dat we daarna het stadion in mochten. Enorm groot en mooi. Volgend jaar zullen ook wedstrijden van het WK voetbal hier gehouden worden. Dus ik kan volgend jaar zeggen: Daar was ik!
Ik hoop dat de actie veel geld heeft opgebracht voor de organisaties die strijden tegen deze seksuele uitbuiting. Want dat komt hier helaas veel voor. Bijvoorbeeld meisjes van 13 die al zwanger zijn, echt afschuwelijk. Over twee weken zal ik nog 6 weken in het Reborn House werken die zich inzet voor tienermoeders. Ik zal dus straks nog veel vaker geconfronteerd worden met jonge meiden die zwanger zijn.
Maargoed, ondanks het heftige doel was het wel een leuke dag.
In het weekend hebben Elisabeth en ik bij Ruth en Else (de andere Nederlanders van 19) gelogeerd. Erg gezellig dus en lekker gek doen
En het allerleukste is nog wel dat de trip naar Rio de Janeiro geboekt is! Volgende week donderdag avond vertrekken we met de bus naar Rio met z’n vieren. Dat wordt vast een fantastisch weekend! Kan niet wachten!!!
Het was weer een week met ups en downs. Op het ene moment geniet ik echt van de mensen en het werk hier maar dan volgt er weer snel een moment van verdriet door wat ik zie. Bijvoorbeeld een super leuke dag in het voetbalstadion maar als je aan het doel denkt, voel ik echt verdriet. Of ik haal bijvoorbeeld gisteren de meiden van de meidengroep op van school en zie ik dat één van de meiden, Tatyelle, op blote voeten loopt. Ik zeg dat tegen Lydia en zij vraagt ernaar. Het antwoord was: mij slippers zijn kapot. Oftewel, slippers kapot betekend op blote voeten over straat en naar school. Wat een verschil met het leven in Nederland…
Ik ben benieuwd wat komende week nog zal brengen hier en wat ik nog kan betekenen. Zaterdag hebben we de babyshower van de leidster van dit huis; Anna. Dat wordt vast erg leuk want ik mag ook de taart versieren ;) Volgende week is alweer mijn laatste week in dit huis, wat gaat dat snel! Ik zal de kids echt missen!
Allemaal weer bedankt voor de leuke reacties. Ik val met deze tekst in herhaling, dat weet ik, maar ik vind het ook echt heel leuk!!
Tot snel!
Tschau!! = Portugees voor doei. Klinkt als italiaanse ciao. Schrijft het op z’n Duits vind ik ;)
De Braziliaanse blondine
Het is alweer een week geleden dat ik een update van mijn leven hier heb gegeven dus dat mocht wel weer eens vernieuwd worden.
Vorige week woensdag zou ik mee gaan met de blinde man en zijn vrouw naar het huis voor lichamelijk gehandicapte kinderen. Helaas kon ik niet omdat ik al beloofd had engels les te geven aan een paar meisjes. Michelle kon wel gaan en heeft met het koppel afgesproken dat wij samen snel komen. Helaas kan dit plan ook niet door gaan omdat Michelle vanavond terug naar huis vertrekt. Ze heeft helaas onvoldoende geld om de kost en inwoning hier in Casa Rocha nog te betalen en vertrekt vanavond weer naar haar moeder in Sao Paolo. Ik zal haar vrolijkheid en haar constante “Jesus loves you!” missen. Ze vertelde vanmiddag dat ze gedag had gezegd tegen de mensen die ze bezocht in een arme wijk. Ze zei dat de mensen die zelf bijna niks hebben, haar al vaak hadden geprobeerd te helpen terwijl de mensen in de rijke wijk die ze bezoekt, geen cent voor haar over hebben. Wat een verschil… Ik hoop dat ik haar nog eens zal zien. Gisteren heb ik samen met Elisabeth nog een klein cadeautje voor haar gekocht omdat we haar zo gaan missen. Ik heb haar een haarklem en oorbellen gegeven. Toen ze de cadeaus kreeg, kreeg ze tranen in haar ogen. Wat een lief mens is ze toch. Ze heeft mij gevraagd of ik haar site in deze blog kon noemen, sinds ik zo beroemd ben ;) dus bij deze:
http://magalhaesmichelle.wix.com/missionariamichelle
Naast de gewone kindergroepen vorige week, hadden we ook één hele speciale dag. Vrijdag zijn we samen met duizenden anderen naar het voetbalstadion van Belo Horizonte gegaan om daar te ‘demonstreren’ tegen seksueel geweld en seksuele uitbuiting van kinderen. Het voelde niet echt als demonstreren maar omdat we met zo velen daar waren, was het dat wel. Het trok veel media aandacht dus in dat opzicht is het doel bereikt. We hebben namelijk samen met de duizenden anderen, het voetbalstadion een knuffel gegeven. Een gigantische cirkel van mensen om het stadion heen als een soort knuffel. Erg leuk om te doen. Nog leuker was dat we daarna het stadion in mochten. Enorm groot en mooi. Volgend jaar zullen ook wedstrijden van het WK voetbal hier gehouden worden. Dus ik kan volgend jaar zeggen: Daar was ik!
Ik hoop dat de actie veel geld heeft opgebracht voor de organisaties die strijden tegen deze seksuele uitbuiting. Want dat komt hier helaas veel voor. Bijvoorbeeld meisjes van 13 die al zwanger zijn, echt afschuwelijk. Over twee weken zal ik nog 6 weken in het Reborn House werken die zich inzet voor tienermoeders. Ik zal dus straks nog veel vaker geconfronteerd worden met jonge meiden die zwanger zijn.
Maargoed, ondanks het heftige doel was het wel een leuke dag.
In het weekend hebben Elisabeth en ik bij Ruth en Else (de andere Nederlanders van 19) gelogeerd. Erg gezellig dus en lekker gek doen
En het allerleukste is nog wel dat de trip naar Rio de Janeiro geboekt is! Volgende week donderdag avond vertrekken we met de bus naar Rio met z’n vieren. Dat wordt vast een fantastisch weekend! Kan niet wachten!!!
Het was weer een week met ups en downs. Op het ene moment geniet ik echt van de mensen en het werk hier maar dan volgt er weer snel een moment van verdriet door wat ik zie. Bijvoorbeeld een super leuke dag in het voetbalstadion maar als je aan het doel denkt, voel ik echt verdriet. Of ik haal bijvoorbeeld gisteren de meiden van de meidengroep op van school en zie ik dat één van de meiden, Tatyelle, op blote voeten loopt. Ik zeg dat tegen Lydia en zij vraagt ernaar. Het antwoord was: mij slippers zijn kapot. Oftewel, slippers kapot betekend op blote voeten over straat en naar school. Wat een verschil met het leven in Nederland…
Ik ben benieuwd wat komende week nog zal brengen hier en wat ik nog kan betekenen. Zaterdag hebben we de babyshower van de leidster van dit huis; Anna. Dat wordt vast erg leuk want ik mag ook de taart versieren ;) Volgende week is alweer mijn laatste week in dit huis, wat gaat dat snel! Ik zal de kids echt missen!
Allemaal weer bedankt voor de leuke reacties. Ik val met deze tekst in herhaling, dat weet ik, maar ik vind het ook echt heel leuk!!
Tot snel!
Tschau!! = Portugees voor doei. Klinkt als italiaanse ciao. Schrijft het op z’n Duits vind ik ;)
De Braziliaanse blondine
-
23 Mei 2013 - 10:06
Paul Wesselius:
Hoi Lisanne,
Nou jou weken zijn in ieder geval niet saai! Wat maak je veel mee. Mooie dingen maar helaas ook veel verdrietige dingen. Dat contrast lijkt mij ook wel moeilijk voor je.
Wat is het leven dan soms oneerlijk.
Geniet van de taart zaterdag! Is tenminste wat anders dan rijst en bonen-)
Groet,
Paul -
23 Mei 2013 - 12:54
Oma Wismeijer/zwolle:
Ha die lieve Lisanne!!!
Nou jij hebt weer een boel meegemaakt hoor. Gelukkig naast veel verdriet (gezien te hebben) ook vrolijke dingen meegemaakt en dat gun ik je ook hoor! Wat zal jij met een " groot pakket " naar nederland terug keren. Het zal er zeker toe bijdragen dat jij jouw toekomst anders zal gaan beleven/invullen. Wij vragen dagelijks een zegen over jouw leven daar. Wij vinden het ook heel bijzonder dat wij dit als opa/oma mogen meemaken.
Wat jammer voor Michelle dat zij moet afhaken, ook voor jou natuurlijk. Maar met de PC/Ipad kun je haar blijven bereiken, toch? Zo ontmoet je in je leven soms bijzondere mensen, dat was ook
onze ervaring wanneer wij op reis waren en nu nog denk ik regelmatig aan hen terug.
Lieve Lisanne: vanavond hopen wij weer eens even bij te praten via de Ipad.
We kijken uit naar je uitstap volgende week. (doe je voorzichtig daar, blonde meiden zijn IN hoor)
Liefs en tot vanavond,
Knuf OMA -
23 Mei 2013 - 18:27
Helma :
Hoi Lisanne weer een bewogen week he , je maakt veel mee zo een dikke knuffel van mij xxhelma -
23 Mei 2013 - 19:05
Ellen:
he meid,
wat heb je weer een hoop meegemaakt! Kan je het allemaal wel een beetje een plekje geven?
Kan me voorstellen dat je hoofd soms helemaal vol zit.........
Wat een leuk vooruitzicht, volgende week een weekend Rio, te gek!
Hou je taai he!
liefs Ellen -
24 Mei 2013 - 09:14
Mitchel:
Oi Lisanne,
Doei schrijf je in het Portugees =Tchau....
Nog een fijne tijd daar in Brazilie..
-
24 Mei 2013 - 14:57
Lisanne W:
Haha okee thanks!! Ben nog aan het leren he ;) -
28 Mei 2013 - 12:22
Esmé:
Hai Lisanne,
Nou, heerlijk om naar Rio te gaan! Even afstand van alle heftigheid. Veel plezier daar!
En ook sterkte met afscheid nemen van je huidige huis en de overgang naar een nieuwe plek! Liefs, Esmé -
29 Mei 2013 - 13:13
Jan Wismeijer:
Hi lieverd,
ik heb je reisverslag van 23/5 gelezen, ik kijk al uit naar je volgende verslag.
je moet maar als bijbaan in de journalistiek.
ik begreep dat blijdschap en verdriet dicht bij elkaar liggen.
Zo te lezen kan je er goed mee omgaan.
Komende week ga je naar een nieuwe bestemming.
heel veel sterkte bij het afscheid.
Dikke kus van pa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
